ประสบการณ์จากเรื่องจริง
เหตุการณ์วันนั้น ผมไม่ได้รับบาดเจ็บ เชื่อว่าเพราะยันต์ อ.หนู ช่วยไว้
ผม นาย สุรัตน์ คงพืช ปัจจุบันทำงานอยู่รัฐวิสาหกิจ บ้านเกิดอยู่ที่ อ.วิเศษชัยชาญ จ.อ่างทอง เข้ามาฝากตัวเป็นลูกศิษย์อาจารย์หนู เมื่อราวปี พ.ศ. 2550 ปัจจุบันผมมีลายสักยันต์ของสำนักสักยันต์แห่งนี้เกือบเต็มตัวแล้ว ก็เพราะด้วยความเชื่อของผมว่าลายยันต์ที่สักไปนั้นสามารถที่จะช่วยผมให้รอดพ้นจากอันตรายที่จะเกิดขึ้นได้
จนกระทั่งเมื่อปลายปี พ.ศ. 2551 ที่ผ่านมาก็มีเหตุการณ์ที่ผมไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวผมเอง เหตุการณ์ในครั้งนั้นเกิดขึ้นเมื่อวันหยุดงาน ผมเดินทางกลับบ้านที่ จ.อ่างทอง ตามปกติเหมือนอย่างที่เคยปฏิบัติ เช้าวันเสาร์ผมขับจักรยานยันต์ออกจากบ้านมาที่ตลาดเพื่อซื้อของรับประทาน ครั้นเมื่อมาถึงแยกสาละดิน ผมมองเห็น จยย.ที่อยู่ในทางแยกฝั่งตรงข้ามชะลอรถมาจอด ผมจึงเร่งเครื่องออกจากแยก ในขณะนั้นรถ จยย.ที่ผมเห็นว่ากำลังจะหยุดแล้ว พุ่งออกมาจากแยก เหมือนว่าเขามองไม่เห็นผมว่าผมขี่ จยย.มาฝั่งตรงข้ามทั้งที่ในเช้าวันนั้นรถในทางแยกก็แทบจะไม่มีเลยก็ว่าได้
ผมเห็นท่าไม่ดีจึงเหยียบเบรกเพื่อหยุดรถในทันที แต่ว่าไม่ทันเพราะรถของผมกำลังพุ่งพ้นจากทางแยกแล้ว รถจยย.ของผมชนเข้าที่กลางลำของ จยย.ที่มีเด็กหนุ่มวัยรุ่นขับขี่ออกมาจากแยก ด้วยความแรง ทันทีที่ชนตัวผมกระเด็นออกจากรถจยย.ข้ามไปตกบนถนนฝั่งตรงข้าม เวลานั้นผมไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยหูมันดับไปแล้ว รู้สึกเพียงว่าร่างของผมกำลังปลิวและกลิ้งลากไปแต่ในการลากและกลิ้งไถลไปนั้นเหมือนว่ามีวัตถุที่เรียบราบมารองร่างของผมไว้
ทันทีที่ร่างผมหยุดไถล ผมรู้ว่าตัวเองว่าไม่ได้รับบาดเจ็บ มีก็เพียงบาดแผลที่ใต้แขนเป็นตุ่มขึ้นมาเล็กน้อย ผมเหลือบไปมองดูเด็กวัยรุ่นที่นอนอยู่ข้างกองเลือดในที่จยย.ล้มที่จุดเกิดเหตุ ผมวิ่งไปดูเด็กวัยรุ่นคนนั้น แล้วอุ้มเขาขึ้นมาถามว่าเป็นอะไรมากไหมตรงไหนเจ็บบ้าง ก็เหลือบมองดูตามร่างกายหนุ่มคนนั้นปรากฏว่าพบบาดแผลที่ขาและแขนเป็นรอยบาดลึกหลายแผล พูดแบบไม่ได้สติ ผมจึงนำไปส่งที่โรงพยาบาลประจำจังหวัดซึ่งเวลานั้นอยู่ใกล้ที่เกิดเหตุที่สุด
เหตุการณ์ของผมที่เกิดขึ้นในครั้งนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ให้ผมทั้งสองเจรจากันเพื่อหาข้อยุติเพราะเขาตัดหน้ารถของผมแต่เขาได้รับบาดเจ็บทางร่างกาย แต่ผมการเจรจาเขายินยอมชดใช้ค่าเสียหายของ รถ จยย.ผมเป็นเงิน 1,000 บาทเรื่องของยุติเจ้าหน้าที่ตำรวจไม่เอาความเพราะตกลงกันได้
แต่เหตุการณ์ในวันนั้นที่ผมไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อยนั้น ผมเชื่อว่าเป็นเพราะยันต์ของท่านอาจารย์หนูที่ท่านสักให้ ทำให้ผมรอดจากอุบัติเหตุในเหตุการณ์ครั้งนั้น
